Рӯзҳои охир дар шабакаҳои интернетӣ аз тарафи баъзе нафарон, ҳамватанони мо, ки айни замон берун аз Ватан дар хориҷи кишвар карор доранд, нисбати кишвари мо, нисбати роҳбарияти мамлакат хабару маводҳое нашр мегарданд, ки кас ангушти ҳайрат мегазад.
Ин нафарон аз дур истода, ба хотири чӣ бошад, ки дар Тоҷикистон камбудӣ меҷӯянд. Гоҳе масъалаи набудани барқ, гоҳе “куштор” – и бадахшониҳо, гоҳе навори бардурӯғ аз ким кадом мактабе, ки гуё вайрона асту Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон пасаш намегардад, гоҳе масьалаи баҳси марзӣ ва боз даҳҳо масъалаи дигарро бардошта, дар ҳамаи ин масъалаҳо Ҳукуматро гунаҳкор меҳисобанд.
Рости гап кас ҳайратзада мешавад, наход кас то ба ин дараҷа ҳақиру нотавонбину нокас шуда тавонад. Ҳой бародарон! Оё Шумо боре ҳам андеша намекунед, ки мардуме ,ки имрӯз дар Тоҷикистон умр ба сар мебарад, мардуми 30 сол пеш нест. Ин мардум дигар суханпардозиҳои Шуморо қабул надорад, чунки дар Тоҷикистон имрӯз ҳама чиз акси гуфтаҳои Шумост.
Он нафароне, ки имрӯз дифоь аз баьзе ашхоси алоҳида намуда истодаву Ҳукумати Тоҷикистон, Вилояти Мухтори Кӯҳистони Бадахшон ва роҳбариятро бадном карда истодаанд, бояд фаҳманд, ки мардуми Бадахшон дар ниҳоят аз шарри нашъаҷаллобону қочоқбарони нашъаву силоҳ ва одамфурӯшон имрӯз раҳоӣ ефтанд.
Дигар мардум шабона ором хоб рафта, аз ояндаи фарзандонашон дар ҳарос нестанд. Кишвари азизамон, бахусус Бадахшон ба марҳилаи нави рушд ворид гардид. Мардуми Бадахшон зери роҳбарии роҳбари ҷавону кордон, инсони заминиву хоксор даст ба созандагиву ободкорӣ зада истодаанд.
Дар ҳар як деҳа, ҳар як маркази ҷамоат ва шаҳрак дигаргуниҳои чашмрас ба амал омада истодаанд. Вале ҳайҳот,ки ба чашми баьзъе каҷназарону каҷбинон ин пешрафти кишвар чун хорест, ки мехалад, чунки онҳо дигар ҳадаф доранд, ҳадафашон фақат иғвогарӣ, нотинҷӣ дар кишвар, тафриқаандозӣ байни мардум,эҷод кардани монеа ба фазои сулҳу ягонагии миллат аст.
Вале ин нафарон бояд як чизро дарк намоянд,ки бори каҷ ҳеч вакт ба манзил намерасад.Инхо мавкеи аз даст рафтаашонро дигар дар Точикистон барқарор кардан наметавонанд. Ҳар қадар ки хабару ҳодисаҳои зиёдеро рангу тобиши сиёсӣ дода, онро ба манфиати худ истифода баранд ҳам дигар касе онхоро гӯш нахохад кард.
Ман ба ҳамаи ҳамватанон гуфтаниам, ки заррае ба гуфтаҳои онҳо бовар накунед, ақли солими худро ба кор бурда, бинед, ки оё онҳо дар ободии Тоҷикистони азиз саҳм гузоштаанд? Аллбата не, онҳо аз пайи тӯҳмату буҳтон ва бадтинатӣ овораи Ватан гардида, имрӯзҳо таҳти хоҷагони хориҷиашон мехоҳанд вазъи ороми кишварро халалдор намоянд. Ланъат ба чунин заҳоксифатон.
Илол Некқадамзода, муовини якуми раиси ноҳияи Ишкошим.