Аз девори каҷ ҳазар
Марому мақсади Ҷумҳурии соҳибистиқлоламон ин пеш аз ҳама таъмини амният, осудагӣ, рушди босуботи ҷомеа мебошад. Таҷрибаи давлатдории навинамон нишонгари он аст,ки ин мақсад фақат тавассути ваҳдату ҳамдилӣ, тарбия ва таълим суръат гирифта, натиҷаи он ташаккули руҳи инсони комилро метавон амалӣ гардонд.
Таърих худ гувоҳ аст, ки миллати тоҷик дар тӯли қарнҳо таърихи хело печида ва пуршебу фарозро тай намудааст. Яъне дар ҳамаи манбаҳои таърихии давлатдории мо тоҷикон фақат ба амну озодӣ, созандагиву бунёдкорӣ ноил гардида, ки ин нишонаи сарбаландӣ ва сарфарозии ҳар як тоҷикзодаро то замони ҳозира нишон медиҳад.
Бояд дарҷ кард, ки аз гузашта то имрӯз халқи тоҷик бо донишу хиради фарзандони нобиғааш дар ҷодаи илм адаб ва сиёсат шуҳрату ифтихор дошта, имрӯз ҳар яки мо дар пайрави ба ҳикмату таърих ва фарҳанги гуманистии ниёгонамон дар ҷомеа кору фаъолият дорем.
Ногуфта намонад, ки халқи баландҳиммати тоҷик дар ҳамаи давраҳои таърихии худ даъвои мулки ҳамсоягонро накардааст ва ба сӯи марзе низ лашкар накашидааст, баръакс халқи шуҳратёри тоҷик аз гузашта то инҷониб бо давлатҳои ҳамсоя ва инчунин кишварҳои ҷаҳон муносибатҳои дӯстона, дипломативу стратегиро роҳандозӣ намуда, худро дар арсаи ҷаҳон муарифӣ намудааст. Дар замони соҳибистиқлолии кишвари маҳбубамон Тоҷикистон таҳти ҳидояту сисёсати хирадмандонаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ Пешвои миллат, Ҷаноби Олӣ, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон , муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон муносибатҳои дустонаву дипломатӣ бо ҳамсоякишварҳои Осиё густариш ёфт. Дар муддати начандон тулонӣ Ҷумҳурии Тоҷикистон қораи Осиёву Аврупо шуҳрат пайдо намуда, бо зиёди давлатҳои ҷаҳон равобитҳои дустонаву дипломатиро ба роҳ монд.
Аммо аламовар он аст, ки ҳамсоякишвари Қирғизистон худро дар асл ҳамсояи нказдик хондаву дар амал корҳои аз тарафи шаҳрвандони ин кишвар рух медиҳанд, ки касро дар тааҷуб мемонад. Зеро чандин маротиб бародарони қирғизтабор марзу ҳудудро баҳона намуда, баҳсро ба майдони ошӯбу тирпаронӣ мубаддал намуданд. Намояндагони Ҳукумати ҶумҳурииТоҷикистон бо мақомотҳои дахлдор оид ба масъалаҳои ба амаломадаи марзӣ байни Тоҷикистону Қирғизистон, гуфтушунид намуда, ҷониби Тоҷикистон аз мақомдорони қирғиз талаб намуданд, ки ба ин ҳолатҳо нуқта гузошта шавад. Санаи 24 майи соли равон боз дар деҳаи Пули Офтобрӯяи Ҷамоати Ворухи шаҳри Исфара ва аз тарафи чӯпонони деҳи Чичилики Ҷумҳурии Қирғизистон муноқиша рух дод, ки онҳо созишномаҳо дуҷонибаро сарфи назар намуда, вориди деҳаи Пули Офтобрӯя гардиданд. Ин амали онҳо иғвоангезона буда, мақсадашон боз ноором намудани вазъият дар хати сарҳад аст. Тирпарониҳои беасоси сарҳадбонони қирғиз худ як омили ноором сохтани вазъият дар сарҳад мебошад. Саволе ба миён меояд, ки чаро боз ба замми беэътиноӣ ба ҷойи ҳодиса қувваҳои иловагии сарҳадбонони қирғиз сафарбар гардиданд.
Мақомдорони баландпояи қирғиз боре ҳам андеша надоранд, ки Ҷумҳурии Тоҷикистон давлатест, ки ҳеҷ гоҳ ба амалҳои номатлубашон тариқи силоҳу қувваи ҳарбӣ вокуниш нишон надод. Зеро ҳукматдорони Тоҷикистон ҳамаи баҳсро тариқи гуфтушунид бо истифода аз ақлу хирад ва таҷрибаи давлатдорӣ бо роҳи мусоҳила ҳаллу фасл намуданд. Имрӯз ин амалҳои ҳамсоя давлатро дида, хулоса намудам, ки дар рух додани ин ҳолатҳо Ҳукуматдорони Қирғизистон бетараф нестанд. Масалеро дарҷ намудан ба маврид аст, “ Аз девори каҷ ҳазар”. Зеро ҳар қадаре, ки Ҳукумати Ҷумҳурии Қирғизистон худро зоҳиран ба мо дӯсти наздик нишон диҳанд ҳам ботинан аз ғарази нопоке холӣ нест.
Сармутахасиси шуъбаи рушди иҷтимоӣ ва робита бо ҷомеаи дастгоҳи раиси ноҳияи Ишкошим:
Хонҷонова Дилафрӯз